ಸ್ಪೂರ್ತಿ

''ನಿನ್ನ ಹಗಲಿಕೆಯು ಎನ್ನ ಪರಿತಪಿಸುವಂತೆ ಕಾಡಿದೆ 
ನೀ ಇರದ ಈ ಜೀವವು ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣವೂ ನರಳಿದೆ 
ಎಂದಿಗೆ ಬರುವೆಯೋ ಎಂದು ದಾರಿಯನ್ನೇ ಎದುರುನೋಡಿದೆ 
ಓ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯೇ ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಈ ಕವಿತೆಗೆ ಅರ್ಥವೆಲ್ಲಿದೆ''

''ನಾನ್ನೆದೆಯಲಿ ಹೊಮ್ಮಿದ ಪ್ರೀತಿ, ಸ್ನೇಹದ ಕಾರಂಜಿಯು 
ನಿನ್ನೆಸರನೆ ಕೂಗಿ ಕೂಗಿ ಹೇಳಿವೆ ನೀ ಸ್ಪೂರ್ತಿ ಎಂದು  
ಅನುಕ್ಷಣ ನಿನದೇ ಜಪ, ತಪವು  ಈ ಹೃದಯದಲಿ 
ಹೊರಬೀಳಲಿ ಅಂತರಾತ್ಮದ ಭಾವನೆಗಳು ಮುಕ್ತ ಮನಸ್ಸಿನಲಿ''


ಶ್ರೀನಿವಾಸ್